Η ομαδική προσέγγιση χρησιμοποιείται συχνότερα με παιδιά (και μερικές φορές ενήλικες) όταν μια συμπεριφορά είναι ριζωμένη και όχι λειτουργική για αυτά ή για άλλους. Σκεφτείτε ένα ασυνήθιστα επιθετικό παιδί ή έναν ενήλικα με ενεργό εθισμό. Αυτές οι συμπεριφορές υπόκεινται σε αλλαγές με βάση τον μακρά μελετημένο και επικυρωμένο τομέα της Psychυχολογίας Συμπεριφοράς, που ονομάζεται επίσης Συμπεριφορισμός. Αυτό το άρθρο θα σας παρέχει τόσο τις αρχές κατανόησης όσο και τα εργαλεία για την εφαρμογή τροποποίησης συμπεριφοράς.
Βήματα
Μέρος 1 από 2: Προετοιμασία για το Πρόγραμμα
Βήμα 1. Συγκεντρώστε μια ομάδα ενηλίκων που έχουν επίγνωση της δυσπροσαρμοστικής συμπεριφοράς όποτε αυτή συμβαίνει
Συμπεριλάβετε έναν εξουσιοδοτημένο επαγγελματία σύμβουλο, ψυχολόγο ή παρόμοιο είτε για να βοηθήσει στην ανάπτυξη του σχεδίου είτε για να ενεργήσει ως σύμβουλος.
Εξετάστε αν η συμπεριφορά είναι μη προσαρμοστική ή διαφορετική. Ένα αυτιστικό παιδί που χτυπά τα χέρια της δεν βλάπτει κανέναν και μπορεί να επιλέξει μόνη της αν θα ταιριάζει. Ένα αυτιστικό παιδί που χτυπά το κεφάλι της ή ουρλιάζει στην τάξη προκαλεί κακό
Βήμα 2. Βάλτε την ομάδα να παρατηρήσει τα προηγούμενα και τις συνέπειες στη συμπεριφορά
Συγκρίνετε όλες τις εγγραφές για να δείτε αν προκύπτουν μοτίβα.
- Εάν είναι δυνατόν, ρωτήστε το μαθητή σχετικά. Για παράδειγμα, "Γιατί το πέταξες;" ή "Γιατί χτυπούσες το κεφάλι σου σήμερα το πρωί;"
- Για παράδειγμα, ένα κουδούνι χτυπά το 80% του χρόνου πριν η Άνισα πέσει στο έδαφος και ουρλιάξει. Θα ήταν λογικό να προτείνουμε ότι το κουδούνι μπορεί να την αναστατώνει.
- Για παράδειγμα, όταν ο Τζόρνταν εκνευρίζεται, ο πατέρας του θα του δώσει ένα γλειφιτζούρι για να τον ησυχάσει για λίγο. Ο Τζόρνταν μαθαίνει ότι αν ρίξει μανία, θα πάρει ένα γλειφιτζούρι.
Βήμα 3. Αλλάξτε τα προηγούμενα ή τις συνέπειες
Εάν υπάρχει ένα μοτίβο, αυτό μπορεί να εξαλείψει τη συμπεριφορά -στόχο χωρίς επίσημο σχέδιο τροποποίησης.
- Για παράδειγμα, δώστε στην Anisha προειδοποίηση πριν χτυπήσει το σχολικό κουδούνι, ώστε να μπορεί να καλύψει τα αυτιά της. Χωρίς τον εκπληκτικό δυνατό θόρυβο, μπορεί να σταματήσει να σηκώνεται στο πάτωμα και να ουρλιάζει.
- Για παράδειγμα, ο μπαμπάς του Τζόρνταν σταματά να του δίνει καραμέλες όταν ρίχνει μια κρίση. Αντ 'αυτού, δίνει οδηγίες στον Τζόρνταν για τρόπους ηρεμίας και τον ενθαρρύνει να ζητήσει αυτό που θέλει χρησιμοποιώντας τις λέξεις του ή το tablet του. Με τον καιρό, ο Τζόρνταν ρίχνει λιγότερα ξεσπάσματα και ζητάει φαγητό όταν το θέλει.
- Εάν αυτό λειτουργεί, σταματήστε εδώ. Εάν όχι και δεν υπάρχει μοτίβο, συνεχίστε.
Βήμα 4. Λάβετε υπόψη σας ηθικούς λόγους
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η τροποποίηση της συμπεριφοράς μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική βλάβη όταν γίνεται άσχημα. Ο υπερβολικός έλεγχος μέσω τροποποίησης της συμπεριφοράς μπορεί να κάνει μόνιμο κακό.
- Αναγνωρίστε ότι η συμπεριφορά μπορεί να είναι επικοινωνία. Εάν καταστρέψετε την επικοινωνία, τότε το παιδί μαθαίνει ότι πρέπει να υποφέρει από τα προβλήματά του στη σιωπή. Ένα παιδί που δρα έξω μπορεί να αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα.
- Να επιτρέπετε πάντα σε ένα παιδί να ενισχύει τα προσωπικά του όρια. Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν αγκαλιές, φιλιά, επαφή με τα μάτια ή οποιαδήποτε μορφή αφής. Εάν έχουν εκπαιδευτεί να συμμορφώνονται όποτε οι ενήλικες θέλουν να τους αγγίξουν, αυτό διευκολύνει τους παιδόφιλους να επωφεληθούν από τη συμμόρφωσή τους.
- Ποτέ μην αρνηθείτε σε ένα παιδί πρόσβαση σε αντικείμενα που ικανοποιούν σωματικές ή συναισθηματικές ανάγκες. Τα παιδιά πρέπει να έχουν πρόσβαση σε φαγητό, νερό, τουαλέτες, είδη άνεσης και χρόνο για να ηρεμήσουν όταν χρειάζεται. Ούτε θα πρέπει να περιορίζονται σωματικά ή να κλείνονται σε δωμάτια «ηρεμούν» παρά τη θέλησή τους.
- Ποτέ μην κάνετε οποιαδήποτε μορφή τιμωρίας που προκαλεί πόνο ή φόβο. Για παράδειγμα, είναι πάντα απαράδεκτο να χτυπάτε ένα παιδί ή να το κάνετε να δοκιμάσει κάτι αηδιαστικό ως τιμωρία.
- Θα πρέπει να επιτρέπεται στα παιδιά να είναι ο εαυτός τους. Η ιδιόρρυθμη αλλά αβλαβής συμπεριφορά (όπως το άγχος ή η έλλειψη οπτικής επαφής) δεν πρέπει να τροποποιηθεί.
Μέρος 2 από 2: Υλοποίηση του προγράμματος
Βήμα 1. Ξεκινήστε το σχέδιο με μια καλά μελετημένη, ειδική λίστα ατόμων με ανταμοιβές
Μια ανταμοιβή πρέπει να είναι επιπλέον των πραγμάτων που ήδη απολαμβάνουν. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να σημαίνει να αγοράσετε ένα νέο τραγούδι για έναν νεαρό που αγαπά τη μουσική ή να πάρετε ένα νέο παιχνίδι για ένα κορίτσι που αγαπά τα παιχνίδια και να του αφήσετε να έχει 30 λεπτά χρόνο με το ειδικό παιχνίδι ως ανταμοιβή.
- Μην περιορίζετε την πρόσβαση σε κάτι στο οποίο το άτομο θα μπορούσε προηγουμένως να έχει ελεύθερη πρόσβαση. Για παράδειγμα, θα ήταν καταδικαστικό να περιοριστεί η πρόσβαση μιας κοπέλας σε ένα παιχνίδι που συνήθιζε να παίζει πάντα στον ελεύθερο χρόνο της.
- Σκεφτείτε την ηθική. Η πρόσβαση σε φαγητό/νερό, χρόνος χαλάρωσης ή πράγματα που αγαπούν (π.χ. το αρκουδάκι τους ή τα βιβλία τους) δεν πρέπει να εξαρτώνται από την απόδοσή τους.
Βήμα 2. Δημιουργήστε ένα σχέδιο τροποποίησης συμπεριφοράς
Απαιτείται πλήρης συμμετοχή της ομάδας καθώς κάθε μέλος μπορεί να έχει αντιληφθεί μια σημαντική πτυχή της συμπεριφοράς. Παράδειγμα:
- Εάν εμφανιστεί συμπεριφορά Χ, ο Τζόνι δεν θα κερδίσει πόντο εκείνη την ώρα για να επιτύχει την ανταμοιβή που θέλει.
- Όταν ο Johnny δεν συμμετέχει στη συμπεριφορά, κερδίζει τον πόντο και πλησιάζει την ανταμοιβή του.
- Ο Τζόνι έχει κερδίσει όλους τους πόντους που είναι απαραίτητοι για την ανταμοιβή μη συμμετέχοντας στη συμπεριφορά -στόχο.
- Δώστε του αμέσως την ανταμοιβή.
Βήμα 3. Ξεκινήστε με μια μικρή έως μέτρια ανταμοιβή
Με αυτόν τον τρόπο, εάν η ανταμοιβή δεν λειτουργεί, μπορεί κανείς να προσφέρει μεγαλύτερη ανταμοιβή. (Αν κάποιος ξεκινά με τη μεγαλύτερη ανταμοιβή και δεν λειτουργεί, τότε δεν υπάρχει πουθενά να πάει.)
Βήμα 4. Βεβαιωθείτε ότι όλα τα μέλη γράφουν και καταγράφουν
Η εισαγωγή και η ανατροφοδότηση από όλα τα μέλη είναι σημαντικά για την αξιολόγηση και την προσαρμογή του προγράμματος.
- Ενθαρρύνετε τη συμπονετική σταθερότητα. Η δυστυχία του μαθητή δεν θα αλλάξει το σχέδιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους αρνηθεί μια ενσυναίσθητη απάντηση. Ενθαρρύνετε τα μέλη να επικυρώσουν τα συναισθήματα του μαθητή και βοηθήστε τα να αντιμετωπίσουν το άγχος.
- Ακούστε προσεκτικά τις ανησυχίες των μελών.
Βήμα 5. Ελέγξτε την πρόοδο
Συναντιέστε τακτικά με την πλήρη ομάδα και τον επαγγελματία για να ελέγξετε όλα τα δεδομένα, να τα ερμηνεύσετε και να κάνετε τροποποιήσεις όταν είναι απαραίτητο.
Η κλιμάκωση της συμπεριφοράς είναι φυσιολογική από νωρίς. Το παιδί ή ο ασθενής προσπαθεί περισσότερο, νομίζοντας ότι θα πάρει την παλιά απάντηση εάν συνεχίσει. Αυτό σημαίνει ότι το σχέδιο στοχεύει στη σωστή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να είναι ανησυχητικό, αλλά θα ξεθωριάσει αν κάποιος συνεχίσει με το σχέδιο
Βήμα 6. Παρουσιάστε εναλλακτικές συμπεριφορές
Δείξτε στο παιδί/ασθενή μερικά παραδείγματα για το τι πρέπει να κάνει για να πάρει την ανταμοιβή.
- Να είστε συγκεκριμένοι. Ο μαθητής πρέπει να γνωρίζει ακριβώς ποια συμπεριφορά αντιμετωπίζεται, τι μπορεί να κάνει και γιατί πρέπει (τόσο όσον αφορά την ανταμοιβή όσο και γιατί ο εναλλακτικός είναι καλύτερος).
- Το παιχνίδι ρόλων μπορεί να είναι χρήσιμο.
Βήμα 7. Συναντιέστε τακτικά με την ομάδα
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα μπορεί να αποφασίσει εάν χρησιμοποιείται η εναλλακτική συμπεριφορά.
- Ως ομάδα για να αποφασίσει πότε η εναλλακτική συμπεριφορά ή η τροποποιημένη συμπεριφορά έχει υπάρξει αρκετά καιρό για να αρχίσει να ξεθωριάζει από τις ανταμοιβές.
- Σε "ξεθώριασμα", οι ανταμοιβές μπορεί να έρχονται λιγότερο συχνά ή να χρειάζονται περισσότερους πόντους για να κερδίσετε.
- Ο στόχος είναι τελικά να αναλάβουν τα φυσικά στηρίγματα.
Βήμα 8. Προσθέστε φυσικούς ενισχυτές καθώς η ανταμοιβή εξαφανίζεται
Αυτός είναι ένας τρόπος διαχείρισης για την ενίσχυση της νέας συμπεριφοράς χωρίς να εξαρτάται τόσο από την ανταμοιβή.
Το "Good Job", μια αγκαλιά, μια πεντάδα και το να περνάτε περισσότερο χρόνο μαζί, μπορεί να είναι όλα παραδείγματα αυτού
Βήμα 9. Καλέστε την ομάδα μαζί για τελευταία φορά
Αυτό γίνεται όταν το πρόγραμμα έχει πετύχει τον στόχο του.
Βήμα 10. Ευχαριστήστε την ομάδα και συγκεντρώστε όλη τη δουλειά που έχουν κάνει
Όλες οι σημειώσεις, τα γραφήματα και τα δεδομένα θα πρέπει να αποθηκευτούν για χρήση ως πρότυπο για την τροποποίηση συμπεριφοράς που έχει λειτουργήσει για αυτό το άτομο.
Συμβουλές
- Η νίκη, στην τροποποίηση της συμπεριφοράς, σημαίνει απώλεια ή τουλάχιστον απώλεια μιας δοκιμασμένης και αληθινής συμπεριφοράς που παλιά λειτουργούσε.
- Σκεφτείτε το μακρύ δρόμο. Εάν το παιδί μεγαλώσει σε έναν ενήλικα που ουρλιάζει για να πάρει το δρόμο του ή για να αναζητήσει την προσοχή, πόσο καλά θα λειτουργήσει αυτό;
- Βρείτε δύναμη να γνωρίζετε ότι βοηθάτε το παιδί για μια ζωή και να έχει μια αξιοπρεπή ζωή.
- Χρησιμοποιήστε τα μέλη της ομάδας που συνεργάζονται καλά, οπότε υπάρχει μια εσωτερική ομάδα υποστήριξης για δύσκολες στιγμές.
- Ειδοποιήστε γείτονες, συγγενείς ή άλλους που μπορεί να μην το καταλαβαίνουν και σκεφτείτε ότι με κάποιο τρόπο κάνετε κακό στο παιδί. Η σύγχυση σχετικά με το τι κάνετε δεν θα σας βοηθήσει ούτε εσάς ούτε το παιδί.
- Οι τακτικά προγραμματισμένες συναντήσεις είναι σημαντικές. Πριν ολοκληρώσετε μια συνάντηση, προγραμματίστε την επόμενη.
- Η δέσμευση στο σχέδιο πρέπει να είναι σημαντική για κάθε μέλος.
- Οι σύμβουλοι είναι σημαντικοί για τη μορφή, ωστόσο αυτός ή αυτή εξαρτάται από τις πληροφορίες που παρέχετε. Βεβαιωθείτε ότι αυτό είναι πάντα διαθέσιμο στον σύμβουλο με εύκολο τρόπο για έλεγχο.
- Μερικές φορές τα άτομα με αναπηρία αυτοτραυματίζονται για να αντιμετωπίσουν τον πόνο. Για παράδειγμα, ένας έφηβος που χτυπά το κεφάλι του μπορεί να είναι σε αγωνία από προσβεβλημένα σοφά δόντια ή ψείρες. Ζητήστε από τον μαθητή να επισκεφθεί έναν γιατρό για να αποκλείσει ιατρικούς λόγους.
Προειδοποιήσεις
- Εάν κάτι είναι απλώς ένα ασυνήθιστο, αλλά όχι κακό, χαρακτηριστικό του να είσαι παιδί, μην προσπαθείς να τροποποιήσεις ποιο είναι το παιδί. Αυτό είναι μια σοβαρή προσπάθεια και η αλλαγή πάρα πολλών πραγμάτων θα αφαιρέσει την αίσθηση του εαυτού του παιδιού.
- Εάν κάποιος δώσει μια ανταμοιβή χωρίς να κερδηθεί, το σχέδιο έχει τεθεί σε κίνδυνο.
- Εάν η συμπεριφορά δεν επηρεαστεί καθόλου μετά από δύο έως τρεις εβδομάδες, κάτι δεν πάει καλά με το σχέδιο και πρέπει να αναθεωρηθεί από την αρχή.
- Εάν η εναλλακτική συμπεριφορά είναι χειρότερη από την αρχική συμπεριφορά, ξανασυγκεντρωθείτε καθώς το σχέδιο είναι ελαττωματικό.
- Επιλέξτε και επιλέξτε προσεκτικά τι πρόκειται να τροποποιήσετε. Εάν το κάνετε πάρα πολύ από αυτό, το παιδί θα μάθει πώς να διαπρέψει στα προγράμματα, αλλά θα αρχίσει επίσης να χάνει την ιδέα του για το ποιοι είναι και/ή να αυξάνει την αγανάκτηση του για την ομάδα.
- Μην ξεκινήσετε μέχρι να είστε τελείως έτοιμοι και η ομάδα να είναι συνεκτική. Αν και ο χρόνος μπορεί να είναι παράγοντας, η εκτέλεση ενός κακού προγράμματος θα σπαταλήσει μόνο τον χρόνο της ομάδας σας και του παιδιού.
