Εάν ένας μαθητής έχει υποστεί τραυματικό τραυματισμό στο κεφάλι, πιθανότατα θα έχει δυσκολίες στη μάθηση και τη διατήρηση της μνήμης. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε τον μαθητή να συνεχίσει επιτυχώς την εκπαίδευσή του: βοηθώντας τον να μάθει εκ νέου τις βασικές δεξιότητες της τάξης, αναπτύσσοντας ένα εξατομικευμένο σύστημα μάθησης και συνεργαζόμενος με άλλους που συμμετέχουν στη ζωή του μαθητή.
Βήματα
Μέθοδος 1 από 5: Προετοιμασία για βοήθεια
Βήμα 1. Προσαρμόστε τις προσδοκίες σας για ανάκαμψη για να παρέχετε υποστήριξη στο παιδί σας
Μετά το TBI, το παιδί σας θα είναι σίγουρα διαφορετικό με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στα συναισθήματα του παιδιού σας, στις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και στη μνήμη, ανάλογα με το πού βρίσκεται ο τραυματισμός. Συχνά, το παιδί σας θα θυμάται πώς ήταν πριν από τον τραυματισμό και η αδυναμία του να φτάσει ξανά σε αυτήν την κατάσταση μπορεί να προκαλέσει πολλά συναισθηματικά τραύματα και απογοήτευση.
- Απλώς φανταστείτε ότι είστε ένας φοιτητής που απλώς «παίρνει» τα πάντα πολύ γρήγορα και είναι πολύ κοινωνικά προσαρμόσιμος, και μετά ξυπνάει μια μέρα για να διαπιστώσει ότι απλά δεν μπορείτε να λειτουργείτε πια με τον ίδιο τρόπο.
- Μπορεί επίσης να είναι δύσκολο για τα μέλη της οικογένειας, τους φίλους και τη σχολική σχολή να αποδεχτούν τους νέους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεται το παιδί σας - μπορεί να περιμένουν από αυτόν να επιστρέψει στην "κανονική" κατάσταση και να απογοητευτεί όταν αυτό δεν συμβεί.
- Αν και μπορεί να μην το λένε, αυτή η απογοήτευση γίνεται σχεδόν πάντα αντιληπτή από τα παιδιά και τα κάνει να αισθάνονται ακόμη χειρότερα για τον εαυτό τους.
- Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι απαραίτητο να προσαρμόσετε τις προσδοκίες σας και να συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι τώρα υπάρχει ένα νέο "φυσιολογικό" που δεν είναι κακό, απλά διαφορετικό.
- Εάν είστε σε θέση να το πιστέψετε μόνοι σας, το παιδί σας θα το νιώσει και η αυτοεκτίμησή του θα ενισχυθεί.
Βήμα 2. Γράψτε τα θετικά για να υπενθυμίσετε στον εαυτό σας και στο παιδί σας τις ικανότητές τους
Γράψτε, με πολύ θετικό τρόπο, όλα τα καλά που απολαμβάνει το παιδί σας αυτήν τη στιγμή.
- Για παράδειγμα, δοκιμάστε να γράψετε ότι ο τραυματισμός δεν είναι τόσο σοβαρός, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει το παιδί σας κ.λπ.
- Μπορεί να είναι ευκολότερο να γράψετε όλες αυτές τις θετικές δηλώσεις κάπου ιδιωτικά και να τις διαβάσετε όποτε αισθάνεστε αμφιβολίες ή θλίψη.
- Το να γράφεις πράγματα σε κάνει να τα βλέπεις πιο σοβαρά.
- Θυμηθείτε, το παιδί σας μπορεί να αισθανθεί τη διάθεσή σας και σχεδόν πάντα επηρεάζεται πολύ από αυτό, έτσι μπορείτε να επηρεάσετε τον τρόπο που βλέπει τον τραυματισμό.
Βήμα 3. Μάθετε για το TBI για να βοηθήσετε καλύτερα το παιδί σας
Εάν δεν γνωρίζετε τίποτα για τον τραυματισμό του παιδιού σας, πιθανότατα θα φοβάστε τόσο πολύ την κατάσταση, που δεν μπορείτε να το αντιμετωπίσετε κατάλληλα.
- Ωστόσο, αν κάνετε το παραπάνω χιλιόμετρο και μάθετε για το TBI, θα διαπιστώσετε ότι θα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά θετικά πράγματα στη ζωή του παιδιού σας.
- Επίσης, μαθαίνοντας για τον τραυματισμό, μπορείτε να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας σχετικά με κατάλληλες συμπεριφορές και τεχνικές μάθησης, οι οποίες μπορεί να είναι κρίσιμες για την ανάρρωση του παιδιού σας.
- Υπάρχουν πολλά βιβλία και πηγές πληροφοριών για το TBI, αλλά αν θέλετε να έχετε το καλύτερο, θα πρέπει να συμβουλευτείτε την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης του παιδιού σας. ΕΝΑ
- Η ομάδα υγειονομικής περίθαλψης του παιδιού σας έχει εμπειρία να βοηθά γονείς και μαθητές να αντιμετωπίσουν το TBI, ώστε να μπορούν να σας πουν ποιες πηγές πληροφοριών θα είναι πιο χρήσιμες για τη συγκεκριμένη κατάστασή σας.
Βήμα 4. Μιλήστε με άλλους γονείς για να βρείτε ένα αίσθημα αλληλεγγύης
Μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το τραύμα του TBI του παιδιού σας όταν γνωρίζετε ότι υπάρχουν και άλλα άτομα που βιώνουν το ίδιο πράγμα.
- Μιλώντας με άλλους γονείς με παιδιά που πάσχουν από TBI μπορεί να σας κάνει να νιώσετε λιγότερο μόνοι, λιγότερο αγχωμένοι και περισσότερο υποστηριζόμενοι από την κοινωνία.
- Οι πιθανότητες είναι, ακόμη και αν το παιδί τους έχει διαφορετικά προβλήματα από τα δικά σας, οι γονείς παιδιών με TBI έχουν εμπειρία και γνώσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε καταστάσεις όταν ανησυχείτε για ένα μέρος της ζωής του παιδιού σας.
- Ένα πραγματικά καλό πράγμα για τη συμμετοχή σε μια ομάδα υποστήριξης για γονείς TBI είναι ότι θα μάθετε για τεχνικές διδασκαλίας που θα βοηθήσουν το παιδί σας να διαπρέψει στο σχολείο.
- Επιπλέον, βλέποντας ότι άλλοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που μπορείτε να κάνετε εσείς και το παιδί σας να αισθάνεστε λιγότερο «διαφορετικοί».
Μέθοδος 2 από 5: Βοηθήστε τον μαθητή να μάθει βασικές δεξιότητες στην τάξη
Βήμα 1. Κατανοήστε ότι ο μαθητής μπορεί να χρειαστεί να ξαναμάθει δεξιότητες και ότι πρέπει να αναπτύξετε το πρόγραμμα σπουδών του γύρω από αυτές τις δεξιότητες
Μετά από τραυματική εγκεφαλική βλάβη (TBI) ο μαθητής μπορεί να χρειαστεί να ξαναμάθει μερικές από τις δεξιότητές του. Μπορεί να ήταν έμπειρος σε αυτές τις δεξιότητες στο παρελθόν, αλλά λόγω εγκεφαλικής βλάβης ίσως χρειαστεί να τον βοηθήσετε να τις ξαναμάθει.
- Παρακολουθήστε προσεκτικά τη συμπεριφορά του μαθητή και σημειώστε τυχόν ειδικές ανάγκες ή αλλαγές στη συμπεριφορά. Ο μαθητής μπορεί να σας φαίνεται φυσιολογικός, αλλά υπάρχουν πολλά υποκείμενα προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν αργά στη ζωή.
- Στους μαθητές με εγκεφαλικές βλάβες θα πρέπει να δοθεί επιπλέον χρόνος για μάθηση. Δεν θα πρέπει να τιμωρούνται ή να επιπλήσσονται για την μη ολοκλήρωση της εργασίας τους εγκαίρως. Μπορεί να αισθάνονται κατάθλιψη ή ταραχή, οπότε είναι σημαντικό να τους διαβεβαιώσετε για την αγάπη και την υποστήριξή σας.
Βήμα 2. Βοηθήστε τον μαθητή να αναπτύξει την ικανότητά του να κάνει οπτική επαφή
Αναπτύξτε την ικανότητα του μαθητή να κάνει οπτική επαφή μέσω ασκήσεων απευθείας επαφής με τα μάτια, παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες.
- Μία από τις πιο απλές και αποτελεσματικές τεχνικές για να αναπτύξετε οπτική επαφή με ένα παιδί είναι να προσδιορίσετε την αγαπημένη εικόνα, αντικείμενο ή παιχνίδι και στη συνέχεια να το τοποθετήσετε σε ένα τραπέζι όπου μπορείτε να το δείτε εύκολα. Ζητήστε από το παιδί να βρει την αντανάκλαση του αντικειμένου στο βολβό σας. Πολλά παιδιά κάνουν εξαιρετική οπτική επαφή με αυτόν τον τρόπο.
- Για πολύ μικρά παιδιά, το peek-a-boo είναι ένα χρήσιμο παιχνίδι που μπορείτε να τροποποιήσετε σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού. Το
- Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι είναι το "παιχνίδι αναλαμπής ματιών". Ζητήστε από το παιδί να κοιτάξει εσάς ή οποιοδήποτε άλλο παιδί και ζητήστε του να αναγνωρίσει ποιος έκλεισε το μάτι πρώτος.
- Ενώ εκτελείτε οποιαδήποτε εργασία, συνεχίστε να λέτε στο παιδί «κοιτάξτε με». Ενισχύστε θετικά κάθε οπτική επαφή που γίνεται με επαίνους ή ανταμοιβές.
Βήμα 3. Εργαστείτε για να αυξήσετε την ικανότητα του μαθητή να δίνει προσοχή
Χρησιμοποιήστε ασκήσεις δημιουργίας προσοχής, όπως η θεραπεία παιχνιδιού ή οι ασκήσεις ανάγνωσης ιστοριών. Για παιγνιοθεραπεία επιλέξτε ένα παιχνίδι ή ένα πραγματικό κατοικίδιο που αρέσει στο παιδί.
- Μπορείτε να ζητήσετε από το παιδί να βουρτσίσει το κατοικίδιο ζώο εάν έχει μακριά μαλλιά, να το βοηθήσει να παίξει, να το φροντίσει και να αλληλεπιδράσει μαζί του. Αυτό αυξάνει τρομερά το εύρος προσοχής ενός παιδιού σε μια μόνο δραστηριότητα.
- Ομοίως, βοηθήστε το παιδί να ακούσει μια ηχογραφημένη ιστορία ή μια ιστορία. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε ένα βιβλίο με εικόνες στο παιδί και μετά να του ζητήσετε να σας ξαναπεί την ιστορία.
Βήμα 4. Βοηθήστε τον μαθητή να παραμείνει στη θέση του
Ένας μαθητής με τραυματική εγκεφαλική βλάβη μπορεί να είναι επιρρεπής σε υπερκινητικότητα και να δυσκολεύεται να παραμείνει στη θέση του. Σε αυτή την περίπτωση η θετική ενίσχυση είναι η καλύτερη επιλογή.
- Επαινέστε το παιδί για κάθε θετική συμπεριφορά, όπως το να στέκεται κοντά στο κάθισμα, να τοποθετείτε ένα χέρι στο κάθισμα ή να κάθεστε στο κάθισμα για σύντομα χρονικά διαστήματα. Το παιδί θα αρχίσει να συνδέει το κάθισμα με τον έπαινο, ενθαρρύνοντάς το να το κάνει.
- Για κάποιο παιδί με εξαιρετικά εκνευρισμό, επιθετικό ή υπερδραστήριο παιδί, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε θεραπεία κράτησης όπου το παιδί κρατιέται με δύναμη στο κάθισμα. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω μιας κλειστής καρέκλας από την οποία το παιδί δεν μπορεί να ξεφύγει. Μπορείτε επίσης να περιορίσετε το παιδί στο κάθισμα.
Βήμα 5. Επικεντρωθείτε στην ανάπτυξη της ικανότητας του μαθητή να είναι συμβατός
Μάθετε στο παιδί να συμμορφώνεται με τα αιτήματά σας μέσω ενίσχυσης και ενθάρρυνσης. Προσδιορίστε ποιοι τύποι θετικής ενίσχυσης λειτουργούν καλύτερα για το παιδί.
- Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα γράφημα με αστέρια για να βοηθήσετε το παιδί να δημιουργήσει συμμόρφωση. Όταν το παιδί επιτυγχάνει έναν ορισμένο αριθμό αστεριών την εβδομάδα, μπορείτε να δώσετε στο παιδί μια απτή ενίσχυση σαν κέρασμα ή αυτοκόλλητο.
- Ομοίως, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ανταμοιβές όπως παρακολούθηση τηλεόρασης ή βίντεο κινουμένων σχεδίων, αλλά μόνο εάν το παιδί συμμορφωθεί με τις οδηγίες σας.
Βήμα 6. Να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε προβλήματα συμπεριφοράς
Πολλά παιδιά με τραυματικά εγκεφαλικά τραύματα εμφανίζουν προβλήματα συμπεριφοράς κατά τη φάση της ανάρρωσης και της αποκατάστασης. Μερικές φορές αυτά τα ζητήματα συμπεριφοράς προκαλούνται από φάρμακα, ορμονικές αλλαγές ή από τον ίδιο τον εγκέφαλο.
Κατανοήστε ότι η αρνητική συμπεριφορά συμβαίνει πάντα για κάποιο λόγο. Για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να εκδηλώνει αρνητικές συμπεριφορές (όπως οργή ή άρνηση να κάνει ό, τι του είπαν) προκειμένου να κερδίσει την προσοχή, να αποφύγει να μάθει ένα δύσκολο έργο ή ως απάντηση στην απογοήτευση
Βήμα 7. Αφαιρέστε τα αρνητικά ερεθίσματα και χρησιμοποιήστε τα «τάιμ άουτ» ως τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων συμπεριφοράς
Μόλις καταλάβετε από πού προέρχονται οι αρνητικές συμπεριφορές, προσπαθήστε να παραλείψετε το αρνητικό ερέθισμα για να ηρεμήσετε το παιδί. Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε "τάιμ άουτ" για να διδάξετε στο μαθητή τη συμπεριφορά που αναμένεται από αυτόν.
- Θα πρέπει να δοθεί άδεια στους μαθητές για 5 έως 15 λεπτά για να ανακτήσουν τον έλεγχο του θυμού τους και να επιστρέψουν στο φυσιολογικό.
- Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης της αρνητικής συμπεριφοράς είναι απλώς να την αγνοήσετε.
Μέθοδος 3 από 5: Δημιουργία εξειδικευμένου συστήματος εκμάθησης για τον μαθητή
Βήμα 1. Αναπτύξτε ένα εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα (IEP) για το παιδί
Αντιμετωπίστε τις ατομικές ανάγκες του παιδιού με TBI αναπτύσσοντας ένα εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να περιέχει ακαδημαϊκές, κοινωνικές, γνωστικές, αυτοβοήθειες και εργασίες κινητικών δεξιοτήτων.
- Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα και διαφορετικές ηλικίες στις οποίες τα παιδιά επιτυγχάνουν και αποκτούν ορισμένες ακαδημαϊκές δεξιότητες και έννοιες. Ανάλογα με τον τύπο του εγκεφαλικού τραυματισμού και τη λειτουργία του παιδιού, θα πρέπει να αλλάξετε τις εργασίες ανάλογα.
- Επιλέξτε εργασίες που το παιδί δεν είναι ακόμη σε θέση να κάνει, οι οποίες είναι σύμφωνες με την ψυχική του ηλικία. Μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε αυτές τις δεξιότητες μέσω διαφόρων ερωτηματολογίων και παρατήρησης του παιδιού.
- Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με τους εκπαιδευτικούς και την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης των μαθητών, προκειμένου να δημιουργήσετε το καλύτερο δυνατό IEP.
- Ακόμα κι αν η διαδικασία διαρκεί λίγο περισσότερο από αυτό που θέλατε ή περιμένατε, θυμηθείτε ότι το πιο σημαντικό είναι να επιτύχετε ένα πρόγραμμα σπουδών που ταιριάζει καλύτερα στο παιδί σας και στις ιδιαίτερες ανάγκες του.
- Εάν βιάσετε τη διαδικασία, μπορεί να καταλήξετε σε ένα πρόγραμμα μελέτης που είναι πολύ γρήγορο, πολύ αργό ή χρησιμοποιεί λάθος τύπο ερεθισμάτων. Τότε θα έπρεπε να περάσετε ξανά ολόκληρη τη δοκιμασία.
- Ο στόχος εδώ είναι να ενθαρρυνθούν οι γνωστικές ικανότητες του μαθητή με τον καλύτερο και αποδοτικότερο δυνατό τρόπο.
Βήμα 2. Προσδιορίστε τα δυνατά σημεία του μαθητή
Προσδιορίστε τις δυνάμεις του παιδιού και εργαστείτε μαζί τους. Ακόμη και μετά το TBI, ορισμένοι τομείς του μαθητή θα παραμείνουν ισχυροί.
- Μερικοί μαθητές μπορεί να είναι καλοί στις λεκτικές δεξιότητες, στην καταμέτρηση και στα μαθηματικά ή ακόμα και στην αφήγηση. Χρησιμοποιήστε τις δεξιότητες που έχει το παιδί για να αντισταθμίσει την αδυναμία του.
- Για παράδειγμα, αν είναι καλός στο χρωματισμό, μπορείτε να παρακινήσετε το παιδί να χρωματίσει ένα γράμμα για να το κάνετε να μάθει το γράμμα.
Βήμα 3. Χωρίστε το έργο του μαθητή σε μικρά βήματα
Αντί να ζητήσετε από τον μαθητή να ολοκληρώσει μια τεράστια εργασία σε μία μόνο συνεδρίαση, χωρίστε το έργο σε πολλά μικρά βήματα. Ενισχύστε την ολοκλήρωση κάθε βήματος. Αν αναθέσετε σε ένα παιδί με TBI μια μεγάλη, περίπλοκη εργασία που δεν μπορεί να ολοκληρώσει, θα το κάνετε να αισθάνεται χωρίς αξία.
- Θυμηθείτε ότι η πρόοδος μπορεί να είναι αργή και το παιδί μπορεί να ξεχνά συχνά πράγματα. Κάντε υπομονή και βάλτε το παιδί να επαναλάβει κάθε εργασία ή δεξιότητα με επαναλαμβανόμενο τρόπο μέχρι να το καταλάβει πλήρως.
- Μην τους αναγκάσετε να ολοκληρώσουν την εργασία το συντομότερο δυνατό. Αποφύγετε την αρνητική ενίσχυση και επίσης την τιμωρία. Παράγει μόνο κακή επίδραση στον εγκέφαλο χωρίς πρόοδο.
Βήμα 4. Βάλτε τον μαθητή να γράψει όσο το δυνατόν περισσότερο
Όσοι μαθητές έχουν σημαντικά προβλήματα μνήμης θα πρέπει να ενθαρρύνονται να γράφουν σημαντικές εργασίες, να σημειώνουν και επίσης να γράφουν για τις συμπεριφορές, τα συναισθήματα και τα συναισθήματά τους.
- Ζητήστε τους να γράψουν τη δική τους αυτοβιογραφία. Θα τους απασχολήσει και θα παράγει πολύτιμο περιεχόμενο που μπορούν να μοιραστούν και να απολαύσουν με άλλους.
- Θα τους βοηθήσει επίσης να ανακαλέσουν χαμένες αναμνήσεις. Ο μαθητής πρέπει να γράψει όλα τα σημαντικά γεγονότα της ζωής του μόλις του έρθουν στο μυαλό, πριν ξεχάσει οποιαδήποτε λεπτομέρεια. Αυτή είναι μια αποτελεσματική άσκηση εγκεφάλου.
Μέθοδος 4 από 5: Δημιουργία θετικού περιβάλλοντος μάθησης
Βήμα 1. Δώστε συχνά θετική ενίσχυση
Η θετική ενίσχυση παράγει ευχάριστο αντίκτυπο στον εγκέφαλό μας. Παρακινεί τον εγκέφαλό μας να επαναλάβει την ενισχυμένη συμπεριφορά για να ξαναζήσει το ευχάριστο συναίσθημα. Θετική ενίσχυση μπορεί να προσφέρει ένα μέλος της οικογένειας, ένας δάσκαλος και ακόμη και ο ίδιος ο μαθητής.
Βήμα 2. Αφήστε τον μαθητή να ξεκουραστεί ή να πάει σπίτι όταν χρειάζεται όταν χρειάζεται
Οι μαθητές με τραυματικές εγκεφαλικές βλάβες εξαντλούνται εύκολα και χρειάζονται ξεκούραση. Επομένως, τα παιδιά με TBI δεν πρέπει να αναγκάζονται να παραμένουν στο σχολείο για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως άλλοι μαθητές. Θα πρέπει να τους επιτραπεί να εγκαταλείψουν το σχολείο νωρίτερα και θα πρέπει επίσης να τους παρέχονται πολλά διαλείμματα όλη την ημέρα.
- Οι φυσικές και πνευματικές ικανότητες και ικανότητες ενός παιδιού μπορεί να είναι περιορισμένες αρχικά κατά τη φάση της αποκατάστασης, είναι σημαντικό να αυξηθεί σταδιακά η φοίτηση στο σχολείο αντί να επιβληθεί αυστηρά η παρακολούθηση και τα δύσκολα καθήκοντα αρχικά.
- Κάντε την εργασία που βασίζεται περισσότερο στο σπίτι και αυξήστε σταδιακά το επίπεδο δυσκολίας. Η αξιολόγηση θα αποκαλύψει τις τρέχουσες ικανότητες και το επίπεδο λειτουργίας του παιδιού. Σχεδιάστε και δομήστε το περιβάλλον ανάλογα.
Βήμα 3. Δημιουργήστε ένα ευέλικτο πρόγραμμα για τον μαθητή σας
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι λιγότερο απαιτητικοί. Η ρουτίνα και οι εργασίες πρέπει να είναι ευέλικτες. Δεν πρέπει να υπάρχει χρονικός περιορισμός για τέτοιους μαθητές. Θα πρέπει να τους επιτρέπεται να ξεκουράζονται πολλές φορές την ημέρα και θα πρέπει να τους δοθεί ξεχωριστό μέρος για να χαλαρώσουν και να ξεφύγουν από την ταραχή.
Βήμα 4. Επιτρέψτε στο μαθητή να συμμετέχει συχνά σε δραστηριότητες αναψυχής
Οι ασθενείς με εγκεφαλικά τραύματα πρέπει να επιτρέπεται να περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους σε δραστηριότητες αναψυχής. Αν τους αρέσει να παρακολουθούν τηλεόραση, να παίζουν παιχνίδια ή να περνούν χρόνο στο διαδίκτυο. δώστε τους αρκετό χρόνο για να απολαύσουν αυτές τις δραστηριότητες. Πηγαίνετε τους στην παραλία, στο πάρκο ή στον κινηματογράφο, θα πρέπει να τους επιτρέπεται να διασκεδάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Αναπτύξτε μερικά νέα χόμπι όπως κηπουρική, περπάτημα, ζωγραφική κλπ.
Βήμα 5. Βεβαιωθείτε ότι ο μαθητής έχει τη δυνατότητα να κινείται όπως απαιτείται
Οι μαθητές με TBI αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα μετακίνησης από το ένα μέρος στο άλλο. Θα πρέπει να τους δώσουν θέση κοντά στον δάσκαλο με κάποιον καλό μαθητή δίπλα τους. Θα πρέπει να τους δοθεί αρκετός χώρος για μετακίνηση. Θα πρέπει επίσης να βοηθηθούν ενώ αλλάζουν τάξη ανάλογα με το μάθημα. Ο δάσκαλος πρέπει να τους αφήσει να φύγουν 5 λεπτά νωρίτερα για να φτάσουν σε άλλη τάξη χωρίς δυσκολία ή σύγχυση.
Μέθοδος 5 από 5: Συνεργασία με άλλους για τη βελτίωση της εμπειρίας στην τάξη του μαθητή
Βήμα 1. Δημιουργήστε μια ομάδα για να αξιολογήσετε τις ικανότητες και την πρόοδο του μαθητή
Μόλις το παιδί με TBI εισέλθει στο σχολικό περιβάλλον, η αξιολόγηση είναι το πρώτο βήμα. Ο σχολικός θεραπευτής, ψυχολόγος, θεραπευτής συμπεριφοράς και φυσιοθεραπευτής πρέπει να συντονίζουν και να συγκρίνουν τις αξιολογήσεις του παιδιού. Τα συνήθη προβλήματα που εμφανίζονται μετά το TBI περιλαμβάνουν:
- Κινητικές αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων τόσο των λεπτών όσο και των μικτών κινητικών δεξιοτήτων.
- Αργή ταχύτητα επεξεργασίας.
- Γνωστική δυσλειτουργία. Για παράδειγμα, ένα παιδί μέσης νοημοσύνης μπορεί να χάσει τις γνωστικές του ικανότητες και να πέσει στην κατηγορία της ήπιας διανοητικής αναπηρίας μετά τον τραυματισμό.
- Προβλήματα συμπεριφοράς που προκαλούνται από προβλήματα ανάρρωσης, ταλαιπωρία υπερβολικού πόνου και δυσκολία προσαρμογής στη νέα τους ζωή.
- Απώλεια μνήμης με τη μορφή αμνησίας ή απώλεια μνήμης ορισμένων γεγονότων. Κακή βραχυπρόθεσμη μνήμη και προβλήματα λήθης.
- Έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης.
- Αλλαγές στην προσωπικότητα (για παράδειγμα, ένα κοινωνικό παιδί μπορεί να απομονωθεί).
Βήμα 2. Συμβουλευτείτε έναν πάροχο ειδικής εκπαίδευσης για συμβουλές σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διδασκαλίας του μαθητή
Ορισμένα σχολεία διαθέτουν δασκάλους ειδικούς στην παροχή ειδικής αγωγής. Εάν το σχολείο του παιδιού σας δεν απασχολεί επί του παρόντος έναν τέτοιο δάσκαλο, μιλήστε με τη σχολική αρχή και ζητήστε του να προσλάβει έναν ειδικό ειδικής αγωγής.
Εναλλακτικά, μπορείτε να σκεφτείτε να στείλετε το παιδί σας σε άλλο σχολείο που διαθέτει επαρκείς εγκαταστάσεις και προσωπικό για να αντιμετωπίσει το TBI του
Βήμα 3. Προγραμματίστε τακτικές συναντήσεις με όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαίδευση του μαθητή
Η παρέμβαση σύμφωνα με τη συνεχή παρατήρηση και αξιολόγηση πρέπει να γίνεται από γονείς, γιατρούς, δασκάλους και άλλα σημαντικά πρόσωπα γύρω από τον ασθενή. Θα πρέπει να γίνονται τακτικές συναντήσεις κυρίως μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών. Θα πρέπει να συζητηθούν ειδικές ανάγκες, βελτιώσεις και απαιτήσεις. Είναι πολύ σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς να συνεργάζονται με γιατρούς, θεραπευτές, γονείς και άλλη ομάδα αποκατάστασης που εργάζεται με το παιδί.
- Θα έχετε μια ιδέα για τη σημερινή λειτουργία του παιδιού, το περιβάλλον στο σπίτι και τις πιθανότητες βελτίωσης
- Θα σας δώσει μια ιδέα για την πρόοδο του παιδιού.
- Όντας δάσκαλος, μπορεί να βρείτε κάποιο έλλειμμα, για παράδειγμα το παιδί που έχει δυσκολία στις κινητικές δεξιότητες και μπορεί να μιλήσει με τον φυσιοθεραπευτή σχετικά με αυτό και τρόπους διαχείρισης.
- Αυτό το συνεργατικό περιβάλλον θα βοηθήσει επίσης όλα τα μέλη της ομάδας μαζί με την οικογένεια να βοηθήσουν στην αποκατάσταση σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα.
Βήμα 4. Αφιερώστε χρόνο για να μάθετε για τη συγκεκριμένη αναπηρία του μαθητή
Ο ίδιος ο μαθητής, οι γονείς και οι δάσκαλοί του θα πρέπει να έχουν αρκετή γνώση για τραυματικές εγκεφαλικές βλάβες. Θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να διαβάσουν πολλά βιβλία και άρθρα σχετικά με το TBI. Θα πρέπει επίσης να αφιερώσουν χρόνο για να εντοπίσουν τα συγκεκριμένα συμπτώματα που σχετίζονται με τον τραυματισμό του παιδιού. Αυτό θα τους επιτρέψει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά. Μερικές από τις πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες του TBI περιλαμβάνουν:
- Άνοια: Τα άτομα που πάσχουν από άνοια ως αποτέλεσμα εγκεφαλικού τραυματισμού παρουσιάζουν προβλήματα μνήμης και γνωστικές διαταραχές. Η ικανότητά τους να σκέφτονται ή να αιτιολογούνται χάνεται ή μειώνεται σημαντικά. Οι γλωσσικές τους δεξιότητες επηρεάζονται επίσης πολύ. Μπορεί ακόμη και να υποστούν αλλαγές προσωπικότητας. Τις περισσότερες φορές γίνονται χειρότερες με το πέρασμα του χρόνου. Ο ασθενής μπορεί να γίνει όλο και πιο επιθετικός.
- Οπισθοδρομική αμνησία: Τα άτομα με ανάδρομη αμνησία δεν θυμούνται το παρελθόν τους. Ξεχνούν τι τους συνέβη στο παρελθόν. Μπορεί ακόμα να δείχνουν τις ικανότητές τους, αλλά οι προηγούμενες αναμνήσεις από τα γεγονότα της ζωής τους χάνονται. Μπορεί να μην αναγνωρίζουν τους προηγούμενους φίλους ή συγγενείς τους. Μπορεί να ξεχάσουν πώς τραυματίστηκαν.
- Anterograde Amnesia: Αυτό είναι πιο συνηθισμένο και συμβαίνει όταν το άτομο δεν μπορεί να θυμηθεί τρέχοντα γεγονότα. Το άτομο ξεχνά όλα όσα του συνέβησαν από τη στιγμή του τραυματισμού στο κεφάλι. Μπορεί να μην αναγνωρίζει νέες γνωριμίες και μπορεί να χρειαστεί να επιλύσει ένα [πρόβλημα που επιλύθηκε την προηγούμενη ημέρα.
- Παραλήρημα: Κατάσταση θολής συνείδησης όπου ο πάσχων δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, γεγονός που οδηγεί σε παρερμηνείες, ψευδαισθήσεις και σε σοβαρές περιπτώσεις, παραισθήσεις.
- Νόσος Αλτσχάιμερ: Αυτό ξεκινά με προβλήματα μνήμης, ελλείψεις προσοχής και σημαντικές διαταραχές στη γλώσσα και την επικοινωνία. Σε μεταγενέστερο στάδιο, το άτομο μπορεί να μην θυμάται καν το όνομά του ή να είναι σε θέση να ολοκληρώσει απλές εργασίες.
- Προβλήματα προσωπικότητας: Βλάβη σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου (μετωπικοί λοβοί), προκαλεί σημαντικές αλλαγές στην προσωπικότητα. Το άτομο χάνει την ικανότητά του να δείχνει κατάλληλα συναισθήματα. Νιώθει μπερδεμένος, αναποφάσιστος και επιθετικός.
